تاریخچه کت و شلوار
تاریخچه کت و شلوار
کت و شلوارها به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و رایج‌ترین انواع پوشاک در سطح جهانی، در طرح‌ها و رنگ‌های متنوعی طراحی و
دوخته می‌شوند.
اگرچه بسیاری از عناصر کت و شلوار به شکل امروزی خود از زمان پیدایش آن تغییر زیادی نکرده‌اند، اما جزئیات و مدل‌های
طراحی آن در مقایسه با دهه‌های اولیه پیدایش، دستخوش تغییراتی شده است.
برای درک بهتر این تحولات در وبلاگ آلفااکس، به بررسی تاریخچه کت و شلوار از آغاز تا دوران معاصر خواهیم پرداخت.
فلسفه کت و شلوار
واژه “کت و شلوار” که در انگلیسی به آن “suits” گفته می‌شود، از کلمه فرانسوی “suivre” به معنای “پیروی کردن” نشأت گرفته
است.
به طور کلی، کت و شلوار شامل ترکیبی از یک کت و یک شلوار با پارچه‌ای همسان است و این نوع پوشش به عنوان یک لباس
رسمی مردانه در دنیای غرب شناخته می‌شود و قدمتی نزدیک به چهارصد سال دارد.
کت و شلوار مدرن در اواخر قرن نوزدهم ظهور کرد، اما ریشه‌های آن به استانداردهای ساده لباس که توسط پادشاه چارلز دوم
انگلستان در سال 1666 تعیین شد، برمی‌گردد.
چارلز دوم با الهام از دربار لویی چهاردهم فرانسه، دستور داد که مردان در دربار انگلیس لباس‌هایی شامل یک کت بلند، جلیقه (که
آن زمان «پتیکال» نامیده می‌شد)، کراوات، کلاه گیس، شلوار تنگ تا زیر زانو و کلاه بپوشند.
و این تصمیم را می‌توان اولین گام در جهت شکل‌گیری کت و شلوار دانست.
تأثیر بو برومل و انقلاب فرانسه
بو برومل، یک فرد شیک‌پوش بریتانیایی در اوایل قرن نوزدهم، تأثیر زیادی بر سبک لباس‌های مردانه داشت، او با تغییرات عمده‌ای
که در لباس‌های مردانه ایجاد کرد، سادگی را جایگزین تزئینات پر زرق و برق کرد.
پیش از بو برومل، لباس‌های مردانه تحت تأثیر پارچه‌های گلدوزی شده بودند. او با معرفی شلوارهای بلند که با چکمه پوشیده می‌شدند
و کت‌هایی بدون تزئینات رنگی، سبک جدیدی را معرفی کرد.
این تغییرات باعث شد که مردان ثروتمند اروپایی به سمت پوشیدن کت و شلوارهای خوش‌دوخت تمایل پیدا کنند که سادگی آنها با
استایل‌های پیشین تضاد داشت. لباس‌های بو برومل به دلیل ارتباط منفی با انقلاب فرانسه، به تدریج جایگزین لباس‌های قبلی شدند.
دوران ویکتوریا
در دوران ویکتوریا (1837-1901)، کت مشکی که شباهت زیادی به مانتوهای امروزی داشت، به عنوان اصلی‌ترین لباس روزانه
مردان شناخته شد.
این کت‌ها معمولاً تا زانو بودند و دارای چاکی در پشت بودند. همچنین یقه فراک نیز محبوبیت زیادی پیدا کرد و به لباس استاندارد
روزانه تبدیل شد.
از اواسط قرن نوزدهم، کت مورنینگ که لباسی غیررسمی بود نیز مورد قبول واقع شد و این نوع پوشش معمولاً با شلواری
غیرهمسان ترکیب می‌شد و اصطلاح “ditto suit” برای توصیف آن استفاده می‌شد.
در اواخر قرن نوزدهم، کت و شلوار مدرن به عنوان لباسی غیررسمی متولد شد که بعدها برای رویدادهای مهم‌تر نیز مورد استفاده
قرار گرفت.
دوران ادوارد (1910)
کت و شلوارها در دهه 1850 تا 1860 در اسکاتلند دوخته شدند، این پوشاک ابتدا از پارچه‌های سنگین ساخته می‌شدند و برای
مناسبت‌های غیررسمی طراحی شده بودند.
اما با ورود قرن بیستم، شکل کلی کت و شلوارها تقریباً مشخص شد و تنها جزئیاتی مانند طول کت یا نوع پارچه‌ها تغییر کردند.
با آغاز دوران ادواردین در اوایل قرن بیستم، پوشیدن کت‌های فراک کاهش یافت و کت‌هایی که امروزه می‌شناسیم جایگزین شدند و
همچنین کت مورنینگ به تدریج به لباسی رسمی تبدیل شد.
دوران بین جنگ
پس از جنگ جهانی اول، اکثر مردان از کت و شلوارهای کوتاه استفاده می‌کردند و این نوع پوشش به سرعت جایگزین کت‌های بلند
شد.
در دهه 1920، مردان شروع به پوشیدن شلوارهای گشادتر کردند که معمولاً فاق بلندی داشتند وکت‌های دو سینه یا تک سینه نیز
محبوبیت پیدا کردند.
اما تا سال 1935 تغییراتی در سبک‌ها رخ داد؛ کت‌های گشادتر معرفی شدند و جلیقه‌ها نیز به سبک گشاد دوخته شدند.
پس از جنگ
در دهه‌های پس از جنگ جهانی دوم، روند ساده‌سازی در طراحی کت و شلوارها آغاز شد و کت‌ها تا حد ممکن صاف دوخته شدند و
یقه‌ها باریک‌تر شدند.
همچنین ژاکت نهرو نیز توسط هنرمندان مشهور معرفی شد که تأثیر زیادی بر مد آن زمان گذاشت.
در دهه 1980 روند ساده‌سازی ادامه یافت و کت‌ها گشادتر شدند و جلیقه‌ها کنار گذاشته شدند، اما برخی طراحان همچنان جلیقه‌ها را
تولید نمودند.
کت و شلوارهای زنانه
اولین کت و شلوارهای زنانه برای سوارکاری طراحی شده بودند که شامل یک ژاکت یا دامن همسان بودند.
این نوع پوشش نه تنها برای سوارکاری بلکه برای سفر نیز استفاده می‌شد. تا دهه 1910، زنان معمولاً از کت و دامن استفاده
می‌کردند.
در نیمه اول قرن بیستم، کت و شلوار به عنوان لباس شهری رایج برای زنان شناخته شد و برندهایی مانند Chanel نقش مهمی در
محبوبیت این نوع پوشش ایفا کردند.
با ظهور جنبش فمینیستی در اواخر دهه 1960، کت و شلوارها برای زنان تبدیل به لباسی قابل قبول در محیط کار شدند.
در نهایت، تاریخچه کت و شلوار نشان‌دهنده تحولات فرهنگی، اجتماعی و مد است که این نوع پوشش را به یکی از اصلی‌ترین
عناصر استایل مردان و زنان تبدیل کرده است.